Eerste daagjes

Eindelijk was het zover. Maandagmiddag kwamen we om 16:00 (Surinaamse tijd) aan op het vliegveld in Suriname, nadat we iets vertraging hadden gehad. De vlucht was eigenlijk best prima, we hebben lekker veel films gekeken en al in de lucht onze eerste Roti gegeten. Het vliegveld van Suriname was echt heel klein, het had wel iets bijzonders.
Om even te laten zien hoe Nienke en ik soms elkaars tegenpoolen zijn zal ik maar gelijk even wat details beschrijven. Na aankomst hadden we nog een extra paspoort controle, waar Nienke al gelijk haar paspoort kwijt was in haar tas. Na even zoeken had ze hem gelukkig gevonden. Echter werd ik, Rebekka, al gelijk weer teruggeroepen omdat ik vergeten was een briefje in te leveren.
Na de paspoortcontrole konden we door om onze koffers op te halen. Hierin werden ook onze tegenpoolen alweer zichtbaar; Nienke had binnen 20 minuten haar koffer. Alleen dacht ik in de morgen slim te zijn om mijn koffer al vroeg in te checken op Schiphol, zodat ik er al vanaf zou zijn. Gevolg was dat we een dik uur moesten wachten tot mijn koffer eindelijk op de band te zien was. Gelukkig konden we er wel om lachen.
Vervolgens liepen we naar buiten. We hadden een whatsappberichtje gekregen van onze huurbaas dat ergens rechts achterin iemand op ons zou wachten met een bordje. Echter stond er niemand. Gelukkig kwam vrij snel iemand naar ons toe die ons op kwam halen, hij dacht ons wel te herkennen en vond een bordje wat onnodig. De spullen werden voor ons ingeladen in een best luxe busje, en de reis kon zich vervolgen. Best gek om links te rijden trouwens, voelt heel onnatuurlijk. Toen we vroegen hoelang het rijden was zei die dat het 45 minuten zou duren. Nou ik kan jullie vertellen; het waren wel echt 45 Surinaamse minuten, want uiteindelijk kwamen we 2 uur later aan bij ons huis. We waren echt gesloopt, want Nederlandse tijd was het inmiddels half 12 savonds, en Surinaamse tijd half 8 savonds. We kregen van de beheerder alvast witte broodjes, kaas, boter en melk, superlief. Ook gaf ze even een eerste uitleg. Hier hebben we niet heel veel meer van gevolgd door onze vermoeidheid moet ik je eerlijk zeggen. Zodra ze weg was hebben we nog snel een broodje gegeten, en de belangrijkste dingen ingepakt. Ook hebben we nog even kort gesproken met onze onderbuurman, en kregen we alvast wat handige tips. Daarna wisten we niet hoe snel we ons bed in moesten duiken. Daar begon een nieuw avontuur; want blijkbaar zijn hier veel zwerfhonden en hebben Surinamers ook honden als huisdieren. Als je hier snachts slaapt hoor je bijna een halve dierentuin. Je hoort de honden naar elkaar huilen alsof ze een wedstrijdje doen wie het hardst kan janken, en de papegaaien in de buurt doen er vrolijk aan mee. Dit was echt wel even wennen de eerste nacht, en zal ook de komende nachten nog wel even wennen zijn.

Na ons eerste nachtje hebben we gister lekker onze spulletjes uitgepakt en de buurt wat verkend. We hebben beide een ruime kamer, en doordat we met z’n tweeën op een vierpersoons verdieping wonen hebben we beide een eigen douche en eigen wc, best wel luxe.
Vervolgens zijn we twee keer naar een Chinese supermarkt geweest en een keer naar een supermarkt met veel Nederlandse producten. Hier hebben we alvast een voorraadje ingeslagen. Voor details qua tegenpoolen; Nienke vooral veel fruit, yoghurt en gaat snel door alles heen; Rebekka vooral brood en kijkt wat lang rond om te kijken wat het goedkoopste en beste zou zijn. Bij het afrekenen ontdekte ik dat mijn pinpas het helaas niet deed, en dat terwijl ik tegen verschillende mensen nog zo wijs had gezegd dat ik het allemaal geregeld had. Toch niet dus. Sorry haha. Nienke had te weinig geld op der rekening staan, omdat ze vergeten was wat over te boeken. Gelukkig konden we ook met euro’s betalen en hebben we het onderling geregeld, en is het met mijn pinpas ook geregeld.
Savonds hebben we een poging gedaan tot pannenkoeken maken, een mix die Nienke van haar nichtje had gekregen. We hadden van onze onderbuurman al de tip gekregen dat de gaspitten niet geweldig goed werkten, maar toch wilde we het graag proberen. Resultaat; 2 uur doen over 8 pannenkoeken bakken. Ondertussen hebben we ons wel vermaakt met YouTube en Hollands next top model. Wel hebben we besloten dat het waarschijnlijk toch veel afhalen wordt de komende tijd.
Ook hadden we savonds een nieuw probleem; MIEREN. We hadden al ontdekt dat de mieren veel afkwamen op etensresten, dus we hadden gelijk afgesproken maar goed en snel af te wassen. Echter kwam Nienke er bij het tandenpoetsen erachter dat er een hele stroom over de wastafel liep. Toen ik kwam kijken ontdekte ik dat die hele stroom over 3 muren liep en vanuit een voeg uit een wc kwam lopen. Met een Citroenperskupje hebben we kokend water in de voeg gegoten, en over de muren ook kokend water gegoten. Tot nu toe lijkt het te werken want ze zijn niet meer gespot in het badkamer gedeelte.
Daarna zijn we lekker gaan slapen, en ging deze nacht al ietsjes beter dan voorgaande nacht. We zijn erachter gekomen dat we hier standaard om half 7, 7 uur wakker worden door het licht en de hitte, en we om 10 uur savonds wel weer in bed willen liggen. Eigenlijk bevalt dit ons wel, omdat we hierdoor een hele lange dag hebben. En geloof mij; het is hier zo heet dat je na half 8 ook echt niet meer in je bed wilt liggen.

En dan komen we bij vandaag, onze derde dag. Toen we vanmorgen wakker werden hebben we lekker ontbeten (Nienke met yoghurt, ik weer met mijn vertrouwde brood en hagelslag haha). Daarna hebben we de muggenstand even geteld. Verrassend, want normaal word ik, Rebekka nooit gestoken, en Nienke is wel altijd het slachtoffer. Echter had ik vanmorgen dertien muggenbulten en Nienke maar 1. Nu aan het einde van de middag is het 17-4. Ben heel benieuwd wat dit allemaal gaat brengen… Toen we aan het bedenken wat we precies wilde doen viel opeens de stroom uit. We dachten echt noway. Ik keek Nienke verschrikt aan omdat ik al een ander probleem voorzag, want naast de stroom hadden we ook geen water meer. En dat terwijl ik net wilde gaan douchen. Gelukkig had ik thuis met het inpakken nog net op het laatste moment droogshampoo in mijn koffer gegooid, omdat ik echt niet zonder een dag mijn haren niet te wassen kan, zoals vele wel zullen weten. Nienke ging maar even info vragen aan onze schoonmaakster die beneden bezig was. Die gaf aan dat dit in de hele buurt was, en het wel vaker gebeurde. Heel fijn haha. Gelukkig na een kwartiertje deed alles het weer, en kon ik gelukkig toch nog even snel douchen. Daarna hebben we een taxi besteld, en zijn we naar Paramaribo city geweest. We hebben daar een Surinaamse simkaart gekocht (als je ons nummer wilt, moet je ons maar even appen op ons eigen Nederlandse nummer). Ook hebben we een beetje rond gelopen bij de waterkant en naar een markthal geweest. Hele toffe nieuwe indrukken. Nienke kan maar niet ophouden hoe erg het haar aan Kenia doet denken, en voor mij is alles echt nieuw, dus mij verrast werkelijk alles. Het valt ons wel mee in hoeverre we echt worden nageroepen en nagefloten. We hadden het beide erger verwacht. Er worden wel aardig wat opmerkingen gemaakt hoor, daar niet van (hallo dushis, getoeter, huh je loopt hier al voor de derde keer langs). We lachen er samen maar hard om nadat we het genegeerd hebben. Het verkeer is hier ook nog wel een dingetje. Iedereen rijdt kriskras door elkaar, en ze communiceren de voorrang door te toeteren naar elkaar. Ook zijn er geen voetpaden en fietspaden. Dus wij nemen tot nu toe de taxi, of lopen door de berm.
Na onze avonturen hebben we bij de Mc donalds even een mcflurry gehaald; aka softijs met wat M&Ms erop of softijs met oreostukjes erop gegooid. Vooral Nienke was helemaal onder de indruk van de oldschool MCDonald versie.
Daarna hebben we een taxi aangehouden en zijn we lekker naar huis gegaan. Beide moeten we nog erg wennen aan de hitte, en houden we het niet langer dan 2 uur buiten uit. We zijn naar huis gedaan, en hebben daar lekker geskyped met familie, geluncht en hele goede gesprekken gehad onder het genot van smeltende chocolade kruidnootjes. Vervolgens hebben we onze eerste tropische regenbui meegemaakt, en gaan we nu nog even naar de supermarkt, en afhaal halen bij de Chinees. Ook wachten we stiekem met wat ongeduld op onze nieuwe huisgenootjes die met spoed zouden komen vanmiddag, wat onze schoonmaakster ons vanmorgen onverwacht vertelde. We zijn heel benieuwd en gaan onze eigen badkamer en wc stiekem wel missen (;
En ohja, we hebben ook contact gehad met onze stage. Aankomende maandag worden we er om 07:00 verwacht, dus dan begint het echt. Nu nog even wennen aan de hitte, de stad verkennen en de laatste dingen voor school afronden. Wij vermaken ons wel. 